प्रतिष्ठा
आयुष्याच्या फांद्या वाढतंच जातात दिवसागणिक्
पानगळ ही ठरलेलीच असते ऋतूनुसार
तरी आपले स्वप्न्‍ असतेच की
एकावर एक मजले चढले पाहिजेत टुमदार
असे
का म्हणून थांबावे दिवसांनी
आमच्यासाठी कालचक्र सोडून ?
का म्हणून पाखरांनी आमच्या
अंगणात येऊन बागडावे मनसोक्त ?
झाडांना फुलांना आपण का नाही विचारत
उन्हाच्या प्रखर झळया अंगावर झेलतांना
कोणता स्कार्फ बांधता नाकातोंडावरून
घट्ट ?
पाखरांना तरी कसे विचारावे
आपण
तुमचा फ्लॅट कोणत्या एरियामध्ये
आहे म्हणून ?
साधं आभाळ तरी ठेवलं आहे का त्यांना
उडायला ?
आपल्या घरांचे रंगीबेरंगी उंचच उंच
मनोरे चढवतांना
आतल्या आत ऐकू येतो का कधी ? घरटे उध्वस्त् झालेल्या
पाखरांचा -हदय पिळवटून टाकणारा मूक
आक्रोश
अपेक्षांचे जड झालेले ओझे जरासे
टेकवून
का नाही पाहत सरळ उभे राहून इथल्या प्रत्येक गोष्टीकडे आपण ?
कोणी अशी ही संस्कृती रुजू घातली
की
जंगल तोडून बांधा उंचच उंच इमले
?
आणि वाढवा आपली प्रतिष्ठा
एखादे दिवशी निवारे उध्वस्त् झालेले प्राणी येतील तेंव्हा
पळ काढताल
तुमची प्रतिष्ठा तिथेच टाकून विष्ठेसारखी.!
कसली प्रतिष्ठा घेऊन जन्माला आलात
आपण की विष्ठा ?
संतोश
सेलूकर ,परभणी 9822826747